Craniosacraaltherapie
Cranio-sacraal therapie is een zeer milde, praktische fysieke therapie. Ze is gebaseerd op het herstellen van stoornissen in de structuur alsook van het gebied tussen het heiligbeen en het zachte weefsel eromheen en ertussen. Deze door J. Upledger ontwikkelde therapie is er op gericht dmv een zeer zachte aanraking het lichaam helpen dislocaties van spieren en beenderen te verhelpen.
Cranio staat voor cranium = de schedelbeenderen (o.a. het voorhoofd- en slaapbeen).
Sacraal staat voor sacrum = Latijnse naam voor het heiligbeen (dit bevindt zich vlak boven het stuitje.)
Hiertussen bevindt zich uiteraard de wervelkom. Zowel de hersenen als het rugmerg zijn bekleed met drie beschermende vliezen
waarbinnen een vloeistof circuleert. De naam "Cranio-Sacraal" is dus een verwijzing naar die twee, de wervelkolom, de vliezen en vloeistof die samen het zenuwstelsel omgeven.
Osteopathie
De moderne osteopathie werd ontwikkeld door Dr. Andrew Still einde 19e eeuw. Osteopathie voor paarden werd veel recentelijker ontwikkeld door Pascale Evrard.
Osteopathie is een holistische geneeswijze die zich richt op het paard/hond als geheel en gebaseerd is op principes uit de anatomie, embryologie, neurologie en fysiologie.
Bij osteopathie zijn 3 systemen van belang.
- Pariëtale systeem: botten en spieren
- Viscerale systeem: inwendige organen met bloedvaten en lymfestelsel
- Cranio- sacrale systeem: beweeglijkheid van de hersenvliezen en schedel die over de wervelkolom tot aan het heiligbeen loopt.
Het is belangrijk dat de deze systemen vrij kunnen bewegen, want volgens de Amerikaanse arts Andrew Still is mobiliteitsverlies van botten of gewrichten de oorsprong van veel klachten. Wanneer één van de systemen of weefsels beperkt worden in hun beweging, zal er een blokkade optreden. Deze kan lokaal zijn gevolgen hebben, maar kan ook een invloed hebben op andere systemen in het lichaam. Het doel van osteopathie is het herstellen van de oorspronkelijke beweeglijkheid door middel van zachte handgrepen.
Daarvoor steunt het op volgende principes:
- Het lichaam is één geheel
- De structuur en functie van het lichaam staan in relatie met elkaar
- Het lichaam beschikt over een zelfregulerend mechanisme dat constant op zoek is naar evenwicht
Shiatsu versus Acupressuur
Volgens de traditionele Chinese geneeskunde circuleert energie, Qi/ Chi genaamd, door het lichaam en volgt hierbij specifieke met elkaar verbonden banen. Deze banen worden meridianen genoemd. Onderbrekingen in het stromen van de energie - zoals wanneer deze stagneert, wordt geblokkeerd, of ergens anders naartoe vloeit - worden gedacht te worden veroorzaakt door emotionele of fysieke problemen. Om deze onderbrekingen en daarmee de problemen op te heffen worden specifieke punten (acupunctuurpunten genaamd, of tsubo in de Japanse geneeskunst) op de meridianen gestimuleerd met behulp van druk (acupressuur of shiatsu), door het gebruik van hotstones of Guashastenen.
Shiatsu (shi = vinger, atsu = druk) is een manier van lichaamstherapie of massage die onder andere is ontwikkeld in Japan door Tokujiro Namikoshi.
Waar bij acupunctuur en acupressuur specifieke, gedefinieerde punten op de meridianen worden gestimuleerd voor het behandelen van een aandoening, wordt bij Shiatsu op álle punten, die met een meridiaan overeenkomen, druk uitgeoefend.